RFID (Radio Frequency Identification) en NFC (Near Field Communication) zijn verwante technologieën die beide draadloze communicatie mogelijk maken, maar er zijn enkele belangrijke verschillen tussen de twee.

RFID is een algemene term die verwijst naar een technologie waarmee objecten draadloos kunnen worden geïdentificeerd en gevolgd met behulp van radiogolven. RFID bestaat uit RFID-tags en RFID-readers. Een RFID-tag bevat een microchip en een antenne, en kan passief of actief zijn. RFID-readers communiceren met de tags door radiogolven uit te zenden en de informatie van de tags te ontvangen. RFID kan worden gebruikt voor verschillende toepassingen, zoals voorraadbeheer, toegangscontrole en transportlogistiek.

NFC is een specifieke vorm van RFID die werkt op een frequentie van 13,56 MHz. Het is ontworpen voor communicatie over korte afstanden, meestal binnen enkele centimeters. NFC maakt gebruik van inductieve koppeling, waardoor twee NFC-apparaten snel en veilig informatie kunnen uitwisselen wanneer ze dicht bij elkaar worden gebracht. NFC wordt voornamelijk gebruikt voor contactloze betalingen, bestandsdeling, toegangscontrole en andere interactieve toepassingen.

Het belangrijkste verschil tussen RFID en NFC is het bereik en de communicatiemodus. RFID-tags kunnen worden gelezen op afstanden variërend van enkele centimeters tot enkele meters, afhankelijk van het type tag en reader. NFC daarentegen heeft een veel korter bereik en vereist dat de apparaten zeer dicht bij elkaar worden gebracht voor communicatie. Dit maakt NFC geschikt voor beveiligde en snelle nabije interacties, terwijl RFID meer geschikt is voor grootschalige identificatie en tracking over langere afstanden.

Een ander verschil is de compatibiliteit. NFC is een subset van RFID en alle NFC-apparaten zijn RFID-compatibel. Maar niet alle RFID-systemen ondersteunen NFC. NFC heeft specifieke vereisten en standaarden om interoperabiliteit tussen apparaten te waarborgen.

In conclusie, RFID is een bredere term die verwijst naar de technologie voor draadloze identificatie en tracking van objecten, terwijl NFC een specifieke vorm van RFID is die werkt op een frequentie van 13,56 MHz en is ontworpen voor korteafstandscommunicatie. NFC biedt veilige en snelle interacties tussen apparaten op zeer korte afstand, terwijl RFID wordt gebruikt voor grotere afstanden en grootschalige identificatie.